Ραστώνη: Έλλειψη δραστηριότητας. ραθυμία, τεμπελιά. Η καλοκαιρινή ραστώνη. Αλλιώς κυριακίλα. Κάπως έτσι λοιπόν Κυριακή μεσημεράκι με πέτυχε η σκέψη, πως δεν θα έχω άλλο ελεύθερο χρόνο μέσα στην εβδομάδα να σου γράψω για τις ταξιδιωτικές μου εμπειρίες και να σου δώσω τις ταξιδιωτικές μου συμβουλές. Στην άκρη του κρεβατιού ο Νικόλας, ο γάτος μου, γουργουρίζει σαν χαλασμένο μοτέρ. Στο laptop παίζει για τρίτη συνεχόμενη φορά τo δεύτερο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου του DARK, μιας και τις δυο προηγούμενες που προσπάθησα να το παρακολουθήσω δεν τα κατάφερα. Οι προορισμοί πολλοί, αλλά η έμπνευση χαμένη. Και κάπως έτσι κατέληξα να σου γράφω αυτόν εδώ τον τελείως άκυρο πρόλογο, που για κανένα λόγο δεν ταιριάζει σε ταξιδιωτικό blog. Όχι πως έχει και ιδιαίτερη σημασία ο πρόλογος μιας και στο τέλος θα καταλήξεις να κοιτάς μόνο τις φωτογραφίες αγνοώντας όλη την ψυχή και το μελάνι που καταναλώθηκαν για να γραφτεί αυτό εδώ το κείμενο. Σήμερα λοιπόν θα σου συστήσω τα 4 ορεινά χωριά της Νάξου που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς αν βρεθείς στο νησί.
1. Χαλκί ή Χαλκείο.
Μόλις 17 χιλιόμετρα από την Χώρα της Νάξου περιτριγυρισμένο από ελαιώνες, το Χαλκί ανυπομονεί να σε ταξιδέψει πίσω στο χρόνο. Η αρχιτεκτονική του δεν θυμίζει σε τίποτα τις Κυκλάδες, μιας και το μεγαλύτερο ποσοστό των κτισμάτων του είναι καλοδιατηρημένα νεοκλασικά που χρονολογούνται από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Τα μικρά σοκάκια, οι ολάνθιστες αυλές, τα παραδοσιακά καφενεία και οι τεράστιες μπουκαμβίλιες ολοκληρώνουν το καλαίσθητο σκηνικό. Η αίσθηση που έχεις εξερευνώντας το είναι πως ο χρόνος πάγωσε για το Χαλκί κάπου στο 1930 με 1940. Στο Χαλκί παράγεται και το γνωστό λικέρ από φύλλα κιτριάς το «Κίτρο Νάξου» από το ποτοποιείο «Βαλληνδρά» από το 1896. Αξίζει να επισκεφτείς το Χαλκί το απόγευμα ή και το πρωί, να απολαύσεις τον καφέ σου και το γλυκό σου και να αφεθείς στο ταξίδι σε περασμένες εποχές. Αγαπημένο σποτ το καφέ “Caffe Greco” για καφέ και σίγουρα να γευτείς κάποιο από τα χειροποίητα γλυκά του.
2. Φιλότι ή Φιλώτι.
Το μεγαλύτερο σε έκταση και πληθυσμό χωριό της Νάξου είναι το Φιλώτι. Χτισμένο πάνω σε τρεις λόφους το πολύβουο και ολοζώντανο χωριό της Νάξου σε περιμένει να το ζήσεις. Ο παραδοσιακός οικισμός απέχει από την Χώρα της Νάξου περίπου 18 χιλιόμετρα. Η αρχιτεκτονική του μπορεί να έχει κάποια κυκλαδίτικα στοιχεία αλλά διαφέρει αρκετά. Τα σπίτια χαρακτηρίζονται από τις μικρές εσωτερικές αυλές τους, τις κεραμοσκεπές και τις τεράστιες καγκελόπορτες που πάνω τους είναι σκαλισμένη η χρονολογία ανέγερσής τους. Από την κεντρική πλατεία και τον τεράστιο πλάτανο απλώνονται δαιδαλώδη και αμφιθεατρικά τα ασβεστωμένα σοκάκια του χωριού. Αξίζει να τα ανέβεις, να τα κατέβεις, να φωτογραφηθείς και να χαθείς μέσα τους. Σήμα κατατεθέν του χωριού η εκκλησιά της Παναγίας της Φιλότισσας στέκει από το 1710 σε ένα από τα ψηλότερα σημεία του.
3. Απείρανθος.
Η Απείρανθος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο χωριό του νησιού της Νάξου και το πιο ορεινό μιας και είναι σκαρφαλωμένο στα 640 μέτρα υψόμετρο. Βρίσκεται 28 χιλιόμετρα από την Χώρα της, περικυκλωμένο από αμπελώνες και περιβόλια. Μαρμάρινα καλντερίμια τα οποία σε αρκετά σημεία είναι σκεπασμένα με αψιδωτές καμάρες, υπέροχα αρχοντικά διώροφα με μικρές αυλές και σπίτια χτισμένα μέσα στο βουνό είναι μόνο μερικά από τα βασικά στοιχεία του χωριού. Καθώς περιπλανιέσαι στο χωριό έχεις την αίσθηση πως δεν βρίσκεσαι στις Κυκλάδες αλλά σε ορεινό χωριό της Κρήτης.
Ο μύθος λέει πως στρατιώτες από την Κνωσσό ακολούθησαν την Αριάδνη, που βρισκόταν κρυμμένη στην Απείρανθο μετά την αποβίβαση της από το πλοίο του Θησέα, και τελικά εγκαταστάθηκαν εκεί. Η ιστορία έχει καταγράψει πως την εποχή της Φραγκοκρατίας και τις Τουρκοκρατίας πολλοί Σφακιανοί επαναστάτες εκδιώκονταν ή κατέφευγαν στο χωριό. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου μεταξύ μύθου και ιστορικών γεγονότων και με το πέρασμα των χρόνων ο διαχωρισμός τους γίνετε όλο και περισσότερο δυσδιάκριτος. Αξίζει να σημειωθεί πως η τοπική διάλεκτος που χρησιμοποιείτε ακόμα και σήμερα είναι ένας συνδυασμός Αρχαίων Ελληνικών και Βυζαντινών. Η κεντρική πλατεία του χωριού ενδείκνυται για ουζάκι και μεζέδες από το μεσημέρι μεχρι αργά το απόγευμα κάτω από την σκιά των αιωνόβιων πλάτανων.
4. Κινίδαρος.
15 χιλιόμετρα από την Χώρα της Νάξου πολύ κοντά στα λατομεία εξόρυξης μαρμάρου ανάμεσα σε βελανιδιές, ελιές και πλατάνια βρίσκεται ο Κινίδαρος. Το χωριό ολόλευκο αποκλειστικά χτισμένο από το ντόπιο μάρμαρο αστράφτει κάτω από τον καυτό κυκλαδίτικο ήλιο. Ίσως το μόνο από τα ορεινά χωριά της Νάξου που θα σου θυμίσει λίγο παραπάνω στην κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Πλακόστρωτα σοκάκια και λευκά σπίτια. Εκκλησίες με μπλε τρούλους και χρωματιστά πορτοπαράθυρα συμπληρώνουν την εικόνα. Στις πλατείες του χωριού κάτω από την σκιά ακακιών και κυπαρισσιών, προσεγμένα καφέ και εστιατόρια απόλυτα εναρμονισμένα με το περιβάλλον. Ντόπιοι μου ανέφεραν πως από εδώ κατάγεται η γνωστή οικογένεια των Κονιτοπουλαίων που για όσους δεν γνωρίζουν αποτελούν τεράστιο κομμάτι της παραδοσιακής μουσικής και συγκεκριμένα των νησιώτικων. Ίσως και αυτός να είναι και ο λόγος που ο Κινίδαρος είναι γνωστός για τα γλέντια του και τα πανηγύρια του.
Μια γνωστή παροιμία λέει πως τρώγοντας έρχεται η όρεξη, κάπως έτσι ισχύει και για το γράψιμο. Σε αυτό το σημείο θα μπορούσα να σας αναφέρω άλλα τόσα χωριά της Νάξου που αξίζει να επισκεφτείς όπως τον Απόλλωνα, τις Μέλανες, την Κόρωνο, την Κορωνίδα και πόσα άλλα ακόμα για τα οποία θα σας μιλήσω αναλυτικότερα στο μέλλον.
Μεχρι την επόμενη φορά.
Take care.
Billakos
Για περισσότερο φωτογραφικό υλικό ρίξε μια ματιά και στο #travellistbbls_naxos
