Εκεί που χτυπάει η καρδιά του νησιού, στην πλατεία δημαρχείου στέκει ένα μικρό παραδοσιακό καφενεδάκι, βγαλμένο θαρρείς από άλλη εποχή. Καθισμένος στις ψάθινες καρέκλες του, όσο ο καφές σου σιγοψήνεται στην χόβολη, παρατηρείς, αμέριμνους τουρίστες που βολτάρουν χαλαροί, φωτογραφίζοντας την πλατεία, μια παρέα παιδιών, διαφόρων ηλικιών, παίζουν λίγο παραπέρα, υπό το βλέμμα των γιαγιάδων τους που κουβεντιάζουν, καθισμένες σε ένα πεζούλι, κάτω από την σκιά του μοναδικού φοίνικα στο προαύλιο της εκκλησίας και τους υπαλλήλους των γειτονικών καταστημάτων που στολίζουν την πλατεία με πολύχρωμα τραπεζοκαθίσματα. Ο άνεμος που διασχίζει τα ασβεστωμένα σοκάκια που καταλήγουν στο πλάτωμα της πάλαι πότε βενετσιάνικης πιάτσας, φέρνει μαζί του μυρωδιές που αναδύονται από τα μικρά παράθυρα των μαγειριών, των ολόλευκων κυκλαδόσπιτων και τις αναμειγνύει με το άρωμα του καφέ σου καθώς σερβίρετε στο μπλε μεταλλικό τραπεζάκι, παρέα με ένα λαχταριστό κομμάτι σπιτικού μωσαϊκού που η γεύση του σε γυρίζει πίσω στο χρόνο και στο σπίτι των παππούδων σου. Στο διπλανό τραπέζι μια παρέα απολαμβάνει το ούζο της συνοδεία των εκλεκτών μεζέδων που μόλις μαγειρεύτηκαν στην κουζίνα του καφενείου. Αυτό το καφενεδάκι είναι το καφενείο «Στου Στράτου», το σημείο της Χώρας που θα αποτελέσει την αρχή της μέρας σου ή το μεσημεριανό σου ξαπόσταμα ή ακόμη και την αρχή της νύχτας σου.