Billakos
Writing about your travels is the best way to relive them
Travel Tales Creator
Part time traveler
Full time explorer
Το βάναυσο κουδούνισμα του ξυπνητηριού, ένα γρήγορο ντους, ένας καφές στο χέρι. Το τρένο για Πειραιά, η βιαστική επιβίβαση στο θαλάσσιο δελφίνι και πριν προλάβω να ξυπνήσω αποβιβαζόμουν για ακόμη μια φορά στο λιμάνι των Σπετσών σχεδόν είκοσι χρόνια μετά.
Άπειρα σκαλοπάτια, άμαξες, milkshakes και ο Δράκουλας του Francis Ford Coppola….
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις Σπέτσες???? Για εσένα καμία…. Για εμένα όμως είναι απόλυτα συνδυασμένα μιας και οι Σπέτσες υπήρξαν οι πρώτες διακοπές μακριά από τους γονείς μου -με την συνοδεία ενήλικης ξαδέρφης φυσικά- , στα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου.
Οι διακοπές που είδα το πρώτο μου θρίλερ σε σινεμά και μάλιστα θερινό, που ερωτεύτηκα το άγνωστο κορίτσι έξω στο μουσείο της Μπουμπουλίνας – στο οποίο φυσικά δεν μίλησα και εννοείται δεν ξαναείδα ποτέ – , έπνιξα τον πόνο μου πίνοντας άπειρα milkshakes σοκολάτα δίπλα στα κανόνια, και γύρισα 10 κιλά πιο παχύς και με ραγισμένη την καρδιά πίσω στην μάνα μου.. με άλλα λόγια το καλοκαίρι της ανεξαρτησίας μου.
Έχοντας πλέον χάσει τα κιλά εκείνων των καλοκαιρινών διακοπών και έχοντας κλείσει τις πληγές της ραγισμένης μου καρδίας, είμαι εδώ για να σας πω όλα όσα πρέπει να ξέρετε πριν επισκεφτείτε το νησί των Σπετσών.
Γενικά και αόριστα:
Οι Σπέτσες ανήκουν στα νησιά του Αργοσαρωνικού, η πρόσβαση στο νησί γίνετε είτε με απευθείας πλοίο από τον Πειραιά, είτε οδικός μεχρι το λιμάνι της Κόστα και από εκεί δέκα λεπτά σε θαλάσσιο ταξί.
Από τις Σπέτσες κατάγεται η μεγάλη ηρωίδα της Ελληνικής Επανάσταση του 1821 Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Το νησί έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική επανάσταση, όχι μόνο υψώνοντας πρώτο τη σημαία της στις 2 Απριλίου του 1821, αλλά και λόγω της σημαντικής για την εξέλιξη του αγώνα νίκης κατά των Οθωμανικών δυνάμεών στην Ναυμαχία των Σπετσών. Η συγκεκριμένη νίκη γιορτάζεται φαντασμαγορικά κάθε χρόνο και είναι γνωστή ως Αρμάτα.
Επιβάλλεται να κάνετε:
Βόλτα με άμαξα: Κατεβαίνοντας από το πλοίο η πρώτη εικόνα που αντικρύζεις είναι οι καροτσέρηδες με τις επιβλητικές τους άμαξες και τα ακόμα πιο επιβλητικά τους άλογα. Μια βόλτα στο λιμάνι και στα στενά δρομάκια επιβάλλεται, άλλωστε αν δεν κάνεις αμαξάδα στις Σπέτσες, που θα κάνεις?? Και μην απαντήσει κάνεις στην Κηφισιά.
Το μουσείο της Μπουμπουλίνας: Το 300 ετών τριώροφο κτίριο αποτέλεσε το σπίτι της καπετάνισσας των Σπετσών μεχρι τον θάνατο της. Από το 1992 λειτουργεί σαν μουσείο. Η ξενάγηση διαρκεί 40 λεπτά και γίνεται πάντα κατόπιν ραντεβού και κατά την διάρκεια της μπορείς να μάθεις πολλά για την ζωή της και το έργο της και να θαυμάσεις μέρος από τις συλλογές της.
Περίπατος στις γειτονίες: Οι περισσότεροι θα σου πουν να νοικιάσεις μηχανάκι, μιας και στις Σπέτσες ειδικά τους θερινούς μήνες δεν κυκλοφορούν ΙΧ αυτοκίνητα. Εγώ θα σου προτείνω να βγεις λίγο από την κανονικότητα σου, να περπατήσεις, να χαθείς ανάμεσα στα ά ή να θαυμάσεις από την Κουνουπίτσα την θέα της Κόστα και του Κρανιδίου στην απέναντι . Οι διαδρομές άπειρες, διάθεση να υπάρχει.
Το μουσείο των Σπετσών: Το επιβλητικό κτίριο με τις πανύψηλες καμάρες χτίστηκε το 1795 και από το 1939 φιλοξενεί αντικείμενα που αντιπροσωπεύουν τα 4000 χρόνια πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Αποτελείται από 3 ορόφους και άνηκε στον Χατζηγιάννη-Μέξη έναν από τους πρώτους άρχοντες του νησιού.
Οι παραλίες των Σπετσών: Δεν μπορεί να εννοηθεί νησί χωρίς παραλίες και η Σπέτσες έχουν κάποιες από τις καλύτερες. Η Αγία Παρασκευή με πεύκα που φτάνουν μεχρι την θάλασσα, η Ζωγεριά με άμμο και καταγάλανα νερά. Ο Βρέλλος με τα ολόλευκα βότσαλα και η δημοφιλέστερη παραλία του νησιού η παραλία των Αγίων Αναργύρων. Όλες προσβάσιμες με λεωφορείο, με ποδήλατο, με μηχανάκι ή ακόμα καλύτερα με καΐκι. Εγώ προτίμησα το καΐκι. Κάθισα μπροστά και άφησα το κύμα και την 70ηλα να μου μαστιγώνει το κορμί, plus bonus της επιλογής μου ήταν πως στην επιστροφή κάναμε το γύρω του νησιού και μπήκαμε στο λιμάνι την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Τώρα αν όλο αυτό σου φαίνεται λίγο ταλαιπώρια πάμε στο 6.
Οι κοντινές παραλίες των Σπετσών: Άγιος Μάμμας, Αγία Μαρίνα, Κουνουπίτσα και Άγιος Νικόλαος όλες σε απόσταση 10 λεπτών από το κέντρο, όλες προσβάσιμες με τα πόδια και όλες οργανωμένες. Άλλες με βότσαλο, άλλες με άμμο και άλλες με χαλίκι, όλες όμως προσεγμένες και με εξαιρετικά νερά.
Φαγητό στην Κουνουπίτσα: Η γειτονιά της Κουνουπίτσας χτίστηκε μετά το τέλος της επανάστασης του 1821. Ουσιαστικά είναι ένα σύνολο μικρών κολπίσκων και αποτέλεσε την ψαραδογειτονιά των Σπετσών. Στα όχι και τόσο κοσμικά εστιατόρια που υπάρχουν κατά μήκος της παραλίας, μπορείς να φας φρεσκότατο ψάρι και να γευτείς τοπικούς μεζέδες με θέα τα παράλια της Πελοποννήσου.
Μεχρι της πρωινές ώρες: Το Παλιό Λιμάνι είναι το μέρος του χτυπάει ο παλμός της νύχτας στις Σπέτσες. Τα bar της περιοχής έχουν μια αίσθηση από 90s, αλλά οι ανανεωμένοι κατάλογοι τους είναι απόλυτα προσαρμοσμένοι στο σήμερα. Η μπαρότσαρκα είναι η καλύτερη μέθοδος για να μπορέσεις να πάρεις μια μικρή γεύση από την ποικιλία των γεύσεων αλλά και των ακουσμάτων, άλλωστε the night is young and so are we.
Γλυκό στο λιμάνι: Αν είσαι από αυτούς τους τύπους που μεταξύ φαγητού και ποτού θέλεις και ένα γλυκάκι να αλλάξει την γεύση σου -φίλος μου δηλαδή- τότε εδώ δεν μπορώ δυστυχώς να είμαι αντικειμενικός. Δεν μπορώ όμως και να μην σου πω την γνώμη μου. Η γεύση της βάφλας με παγωτό και το brain freeze από το πηχτό milkshake, με θέα το φωτισμένο λιμάνι των Σπετσών δίπλα στα κανόνια , όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα πάψουν να με γυρίζουν στα 90s και στα πρωτοεφηβικά μου χρόνια.
Θερινά σινεμά: Αν πάλι μετά το φαγητό και το γλυκό δεν θέλεις να βγεις για πόταρες και θέλεις κάτι πιο χαλαρό, πιο ρομαντικό, πιο covid-free τα θερινά σινεμά ΤΙΤΑΝΙΑ και ΜΑΡΙΝΑ σίγουρα θα παίζουν κάτι που θα σου αρέσει ή και να μην σου αρέσει με ταβάνι τον ουρανό όλα δείχνουν πιο όμορφα.
Instagramικες φωτογραφίες: Περιπλανήσου στο νησί και βρες και εσύ την πόρτα με την τεράστια μπουκαμβίλια που ταιριάζει στο προφίλ σου και που θα σου φέρει τα πολυπόθητα likes. Εγώ θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις με τις τεράστιες κόκκινες μπουκαμβίλιες που διακλαδώνονται και κοσμούν περίτεχνα την γαλάζια πόρτα δίπλα από την εκκλησία της Ανάληψης. Δεν γνωρίζω ποιοι μπορεί να κατοικούν πίσω από αυτή την πόρτα αλλά σίγουρα έχουν περάσει άπειρες ώρες γέλιου παρακολουθώντας τα ξεφτιλίκια όλων μας, από την κάμερα ασφαλείας.. εσύ όμως μην μασάς, άλλωστε ούτε ο πρώτος είσαι ούτε και ο τελευταίο
20 χρόνια περίπου μετά, μια δεκαετία οικονομικής ύφεσης, ένας κορωνοϊός και όμως παρόλα αυτά οι Σπέτσες έχουν καταφέρει και έχουν διατηρήσει τον κοσμοπολίτικο αέρα τους αναλλοίωτο. Και μπορεί αυτή την φόρα γυρνώντας να μην χρειάστηκε να ενώσω τα κομμάτια της σπασμένης μου καρδίας μιας και πήγα στο νησί σχεδόν παντρεμένος, αλλά την δίαιτα δεν την γλύτωσα ούτε αυτή την φόρα.
Μέχρι την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε κάπου στο διαδίκτυο , να τρώτε, να αγαπάτε, να προσέχετε και να ταξιδεύετε.
Billakos
Αν θέλεις περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες ριξέ και μια ματιά στο #TravellistBBLS_spetses