1 ½ ώρα κολλημένος Δεκαπενταύγουστο στο στενό δρομάκι της Βοιδοκοιλιά, 3 διανυκτερεύσεις, 11 χιλιόμετρα πεζοπορίας σε φαράγγια, αμμόλοφους και βούρκους, 19 χωριά, 27 εκατοστά σκόνη πάνω στο παρμπρίζ, 52 άδεια μπουκαλάκια νερού πεταμένα κάτω από το κάθισμα, 213 στροφές μεχρι το Πολυλίμνιο και 162 μεχρι τους καταρράκτες της Νέδας, , 436 χιλιόμετρα από τα οποία τα περισσότερα σε επαρχιακό δίκτυο και άπειρες εικόνες που θα σε συντροφεύουν μια ζωή. Αυτός είναι ένας πρόχειρος υπολογισμός ενός road trip στην Μεσσηνία.
Πάμε όμως να το πάρουμε απο την αρχή;
Στάση 1η : Καταρράκτες Νέδας.
Ξεκινώντας από την Αθήνα στις 4 και 30 το ξημέρωμα (ναι..ναι.. καλά διαβάσατε.. 4 και 30) το γλυκοχάραμα σε βρίσκει να έχεις ήδη βγει από την εθνική και να κινείσαι στο επαρχιακό δίκτυο, τα φωτεινά χρώματα που δίνει ο ήλιος στην φύση γύρω σου καθώς φτάνεις στο χωριό Πλατάνια λειτουργούν καλύτερα από τον πρωινό καφέ σου. Και περίπου 6 και μισή το πρωί, την στιγμή που η φύση ξυπνάει βρίσκεσαι ανάμεσα στα πελώρια αιωνόβια πλατάνια και ακολουθείς το μικρό μονοπάτι που ξεκινάει από το μικρό τοξωτό γεφυράκι και υπό τους ήχους των τρεχούμενων νερών καταλήγει σε αυτοσχέδια σκαλοπάτια σμιλεμένα πάνω στους βράχους. Λίγο πριν την τελευταία στροφή ο ήχος του καταρράκτη δυναμώνει και το βαθύ πράσινο των δέντρων δίνει την θέση του στο ανοιχτό γαλάζιο της λίμνης που σχηματίζει ο καταρράκτης καθώς πέφτει με ορμή στα ολόλευκα βότσαλα και αντανακλά παντού γύρω σου. Αφού προσπαθείς να βουτήξεις στα παγωμένα νερά αλλά δεν τα καταφέρνεις απολαμβάνεις την ησυχία του τοπίου μιας και τόσο νωρίς το πρωί κάνεις δεν έχει ξυπνήσει, ούτε καν οι νεράιδες – που δεν μπορεί- κάπου εκεί γύρω θα βρίσκονται. Στα ανθρώπινα τώρα η Νέδα κατά την μυθολογία ήταν νύμφη προστάτιδα των νερών στην οποία εμπιστεύτηκε τον Δία η μητέρα του Ρέα προκειμένου να τον προστατεύσει από την μανία του πατέρα του Κρόνου να τρώει τα παιδιά του. Σήμερα η Νέδα είναι ένα από τα ελάχιστα ποτάμια της Ελλάδας με γυναικείο όνομα και αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα στους νομούς Μεσσηνίας και Ηλείας. Αφού εκτιμάς την ηρεμία που σου προκαλεί το κελάρυσμα του νερού και το κελάϊδισμα των πουλιών τόσο που γυρνώντας στην βάση σου το αγοράζεις σε cd συνεχίζεις την πορεία προς τον επόμενο προορισμό σου.
Στάση 2η : Λαγκούβαρδος.
Αφήνοντας πίσω σου το φαράγγι της Νέδας και τα ορεινά χωριά άξαφνα το τοπίο αλλάζει. Τα πεύκα και τα έλατα που βρίσκονταν καρφωμένα στις πλαγιές δίνουν την θέση τους σε τεράστιες εκτάσεις με ελαιόδεντρα και οπωροφόρα δέντρα και στην άκρη του ορίζοντα μικρές κωμοπόλεις βρέχονται από τα νερά του Ιονίου. Αφήνεις πίσω σου την Κυπαρισσία και τα Φιλιατρά – αφού βγάλεις μια selfie με τον πύργο του Άιφελ εκεί – και φτάνεις στην δεύτερη στάση του ταξιδιού σου.
Την παραλία Λαγκούβαρδος, η μέρα έχει ήδη προχωρήσει και η ανεβασμένη θερμοκρασία κάνει την παραλία να μοιάζει με όαση. Περνάς κάτω από την σκιά των μεγάλων πεύκων που σχεδόν βρέχονται από την θάλασσα και προσφέρουν δροσιά στους λουόμενους και ιδανικό καταφύγιο για τους campers και καταλήγεις στην χρυσή αμμώδη παραλία μήκους δυο χιλιομέτρων. Τα μεγάλα συχνά κύματα που σκάνε με φόρα στην παραλία μπορεί να μην σου επιτρέπουν να χαρείς την θάλασσα όπως θα ήθελες, σε γεμίζουν όμως εικόνες από surfers που έχοντας αδράξει την ευκαιρία παίζουν επιδέξια με τα κύματα. Γεμίζεις ενέργεια και προμήθειες από την καντίνα που λειτουργεί στην παραλία και συνεχίζεις την πορεία σου μιας και η επόμενη στάση σου δεν απέχει πολύ.
Στάση 3η : Βοιδοκοιλιά, λιμνοθάλασσα Γιάλοβας.
Περίπου μισή ώρα από τον προηγούμενο προορισμό σου και πριν προλάβει το μαγιό σου να στεγνώσει από την προηγούμενη βουτιά σου φτάνεις στον 3ο σου προορισμό. Την παραλία της Βοιδοκοιλιάς. Παρκάρεις στο μεγάλο πάρκινγκ και ακολουθείς το χωμάτινο μονοπάτι. Βρίσκεις ένα άνοιγμα ανάμεσα στους αμμόλοφους και άξαφνα τα πόδια σου βυθίζονται μέσα στην καυτή χρυσή-ροζ κοραλλιογενή άμμο μίας από τις αναμφισβήτητα ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας.
Περιηγείσαι λίγο ανάμεσα στους κέδρους και στα πεύκα προσπαθώντας να βρεις το πιο σωστό σημείο ανάμεσα στην πληθώρα των λουόμενων και στις γεμάτες αβγά φωλιές των καρέτα καρέτα και δροσίζεσαι στα τιρκουάζ νερά της.
Ανηφορίζεις τον αμμόλοφο στο τέρμα της παραλίας και μετά το ανηφορικό πλάτωμα και βρίσκεσαι στο μυθικό σπήλαιο του Νέστωρος το οποίο είναι ορατό από όλη την παραλία και λίγο ψηλότερα στο παλαιόκαστρο του Ναβαρίνο όπου υπάρχουν ακόμα και σήμερα υπολείμματα από την αρχαία ακρόπολη της Πύλου. Η διαδρομή είναι αρκετά δύσκολη αλλά η απίστευτη πανοραμική θέα της παραλίας και της λιμνοθάλασσας σε αποζημιώνει.
Συνεχίζεις την εξερεύνηση σου περπατώντας πάνω στους αμμόλοφους για πέντε λεπτά και φτάνεις στην λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας η οποία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους στην Ευρώπη και βρίσκουν καταφύγιο πάνω από 300 είδη πουλιών και ερπετών. Στο τέρμα της διαδρομής φτάνεις στην παρακείμενη παραλία, την παραλία Χρυσή Ακτή η αλλιώς Ντιβάρι. Κολυμπάς στα νερά της και ξεκουράζεσαι στην αρκετά πιο ήσυχη από την τουριστική Βοιδοκοιλιά αλλά εξίσου όμορφη αμμουδερή παραλία της και απολαμβάνεις την θέα προς την νήσο Σφακτηρία και την Πύλο στην οποία διανυκτερεύεις το πρώτο βράδυ.
Στάση 4η : Μεθώνη, Φοινικούντα
Το πρωί σε βρίσκει να απολαμβάνεις τον καφέ σου με θέα τον μοναδικής ομορφιάς όρμο του Ναβαρίνου που λόγω της γεωγραφικής του θέσης είναι ένα από τα καλύτερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου. Συνεχίζεις στην επόμενη στάση της διαδρομής σου στην μεσαιωνική Μεθώνη και στο κάστρο της πριν ο ήλιος αρχίσει να καίει. Το κάστρο της Μεθώνης είναι ένα από τα σημαντικότερα και ομορφότερα της Ελλάδας, χτισμένο το 1209 από τους Βενετούς που κυριάρχησαν στην πόλη.
Περιφέρεσαι εντός των τειχών και ακολουθώντας το πέρασμα μέχρι το νησάκι που βρίσκεται το επιθαλάσσιο οχυρό το Μπούρτζι. Βγαίνοντας περιφέρεσαι στην άδεια πλέον τάφρο που το περιβάλει, και συνεχίζεις την πορεία σου για την πολύ κοντινή παραλία της Φοινικούντας. Το μικρό τουριστικό θέρετρο που είναι χτισμένο ακριβώς πάνω στην παραλία αποτελεί το ιδανικό σημείο για κολύμπι και ξεκούραση στα καταγάλανα νερά του πριν συνεχίσεις στην επόμενη επίσης αρκετά κοντινή στάση του ταξιδιού σου.
Στάση 5η : Κορώνη.
Ο ήλιος βυθίζεται δίνοντας την θέση του στα πολυάριθμα φώτα της Καλαμάτας και των μικρών παραθαλάσσιων χωριών της Μάνης στην άλλη άκρη του Μεσσηνιακού κόλπου και εσύ σκαρφαλωμένος στα τείχη του κάστρου της Κορώνης τα παρακολουθείς. Κατηφορίζεις τα σκοτεινα γραφικά σοκάκια της και βρίσκεσαι στο γεμάτο κόσμο και τουριστικά μαγαζιά λιμανάκι της. Το πρωί ανηφορίζεις τα πλατιά σκαλοπάτια στον κεντρικό πεζοδρομο της μικρής κωμόπολης και απολαμβάνεις την μοναδική της αρχιτεκτονική. Φοράς τα αθλητικά παπούτσια σου και συνεχίζεις για την τελευταία στάση του road trip σου.
Στάση 6η : Πολυλίμνιο.
Το χωριό Χαραυγή αποτελεί την τελευταία σου επαφή με τον πολιτισμό και το πολυπόθητο σήμα στο κινητό τηλέφωνο σου στο οποίο έχεις ξεχάσει να προ φορτώσεις τους χάρτες γιατί πίστεψες την διαφήμιση του παρόχου κινητής τηλεφωνίας πως έχεις σήμα παντού και μάντεψε, εδώ δεν έχεις. Κλείνεις την μουσική προσπαθώντας να συγκεντρωθείς στις ταμπέλες και ρωτάς δυο ηλικιωμένους κύριους που συναντάς τυχαία στο δρόμο. Και έτσι απλά 213 στροφές μετά και 12 εκατοστά χώμα πάνω στο αυτοκίνητο βρίσκεσαι στον πολυπόθητο προορισμό σου.
Παρκάρεις το αυτοκίνητο στο πρώτο παρκινγκ που βρίσκεις μιας και δεν γνωρίζεις πως λίγο πιο ψηλά στο βουνό υπάρχει και δεύτερο και κατηφορίζεις το πλακόστρωτο μονοπάτι. Στο τελευταίο πλάτωμα μια μικρή βρύση με γάργαρο τρεχούμενο νερό και μια τεράστια ταμπέλα σε καλωσορίζει στο Πολυλίμνιο. Ακολουθείς το μονοπάτι και ελάχιστα βήματα μετά τα πρώτα δέντρα βρίσκεσαι μπροστά στην πρώτη λίμνη που θα συναντήσεις στην περίπου 3 χιλιομέτρων πεζοπορία ανάμεσα σε πανύψηλα πλατάνια, λίμνες – στο σύνολο 15 – και καταρράκτες με μεγαλύτερο τον καταρράκτη της λίμνης Κάδη ύψους 25 μέτρων. Στην λίμνη Κάδη θα συναντήσεις επίσης πολλούς θαρραλέους να κολυμπάνε στα δροσερά νερά της και να κάνουν βουτιές από τους γύρω βράχους.
Ανεβαίνεις προσεκτικά την ανεμόσκαλα μετά την λίμνη και συνεχίζεις την πορεία σου στο αρκετά πιο δύσβατο μονοπάτι προς την Μαυρολίμνα και τον ανεμόμυλο και από εκεί προς το δεύτερο σημείο πρόσβασης στο φαράγγι και μια ακόμα αρκετά μεγάλη πισίνα λίμνη την Μαύρη Λίμνα. Το σημείο ενδείκνυται για πικνίκ και κολύμπι διπλά στο αρκετά πιο μικρό καταρράκτη της. Από αυτό το σημείο μπορείς να βρεθείς στο παρκινγκ χωρίς να χρειαστεί να περάσεις ξανά μέσα από το φαράγγι.
Τελικά ωραία τα ταξίδια με το αεροπλάνο, ακόμα πιο ωραία τα ταξίδια με πλοίο και τρένο αλλά σαν την ελευθερία κινησεων που σου παρέχουν τα ταξίδια με το αυτοκίνητο δεν έχει. Road trip λοιπόν. Απλά ελέγχουμε τα λάδια και τα νερά, φορτώνουμε το port baggage με τον απαραίτητο εξοπλισμό και το στικάκι με την καλύτερη ταξιδιάρικη μουσική, κατεβάζουμε τους χάρτες στο κινητό και φύγαμε.
Μέχρι την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε κάπου στο διαδίκτυο , να τρώτε, να αγαπάτε, να προσέχετε και να ταξιδεύετε.
Billakos
Για περισσοτερες πληροφορίες και φωτογραφίες ρίξτε μια ματιά στο #TravellistBBLS_Messinia
