Μέσα Ιουλίου, ημέρα Παρασκευή. Ο χρόνος μοιάζει να σταμάτησε στις 14:00. Το wallpaper του υπολογιστή σου, με την εξωτική παραλία από την Ταϊλάνδη, που υποτίθεται ότι θα σε βοηθούσε σε κάτι τέτοιες δύσκολες στιγμές, όχι μόνο δεν εκπληρώνει τον σκοπό της ύπαρξης του, αλλά κάνει και την ζωή σου στο γραφείο σχεδόν ανυπόφορη. Αθήνα – Πουκέτ 10.652 χιλιόμετρα, 20 ώρες, 3 ανταποκρίσεις και 5000 εύρω σκέφτεσαι. Π Ο Ι Α Ταϊλάνδη??? Έχεις πάει στο Πήλιο? Για να απορείς μάλλον δεν έχεις πάει, γιατί αν είχες δεν θα απορούσες. Ορίστε λοιπόν οι εξωτικές παραλίες του Πηλίου που πρέπει να εξερευνήσεις και bonus 3 χωριά για να έχεις μια πιο ολοκληρωμένη άποψη του τι εστί Πήλιο.
1. Άγιοι Σαράντα.
Πολύ κοντά στον οικισμό Χορευτό, η αμμώδης παραλία με το ψηλό λευκό βοτσαλάκι σε παραπέμπει σίγουρα σε εικόνες από εξωτικές παραλίες του εξωτερικού. Τα γαλαζοπράσινα νερά της, χρωματισμένα από τα δέντρα που φτάνουν μεχρι την άκρη της παραλίας, σε προκαλούν να τα απολαύσεις. Χαρακτηριστικό της παραλίας είναι ο τεράστιος βράχος στην άκρη του κόλπου, γνωστός ως Καλόγερος, στον οποίο αναρριχούνται διάφοροι τολμηροί και βουτούν στην θάλασσα. Αν και εσύ δεν ανήκεις στην κατηγορία των τολμηρών και ούτε αντέχεις το σασπένς που σου δημιουργείται κάθε φόρα που κάποιος βουτάει από τον επικίνδυνο βράχο, επιδεικνύοντας τις κολυμβητικές του ικανότητες μην σκας, σου έχω κι άλλο.
2. Πλάκα
Στο τελείωμα του βουνού με την πυκνή βλάστηση αρχίζει η παραλία με το μικρό λευκό βότσαλο και τα γαλαζοπράσινα νερά. Ανάμεσα στα καταπράσινα δέντρα, σπίτια με ξύλινα μπαλκόνια καλά κρυμμένα. Ανεπαίσθητες αποχρώσεις κόκκινου, από τις ανθισμένες μπουκαμβίλιες, στις ξύλινες σκάλες που οδηγούν στις κουπαστές των μπαλκονιών, σπάνε το βαθύ πράσινο. Μικρά πολύχρωμα ψάρια κολυμπούν στα κρυστάλλινα νερά. Λίγο πιο μακριά ένα beach bar να παίζει μουσική, τόσο χαμηλά όσο απαιτείται για να έχεις ένα μουσικό χαλί στην ανάμνηση από τον παράδεισο. Ναι λοιπόν… εντόπισα τον παράδεισο και είναι δίπλα στον παραθαλάσσιο οικισμό του Αγίου Ιωάννη στο Πήλιο.
3. Νταμούχαρη
Δεν υπάρχουν πολλά να πω για την Νταμούχαρη μιας και είναι ίσως το γνωστότερο σημείο του Πηλίου αφού εδώ γυρίστηκε η γνωστή ταινία “Mama Mia”. Ο γραφικός οικισμός αποτελείται από δυο μικρούς κόλπους, που ενώνονται από μια χερσόνησο, πάνω στην οποία υπάρχουν τα ερείπια ενός παλιού κάστρου. Η πρώτη παραλία αποτελεί το μοναδικό φυσικό λιμάνι στο νότιο μέρος του Πηλίου και αποτελεί το σημείο που δένουν τις βάρκες τους οι ψαράδες της περιοχής. Ο επόμενος κολπίσκος είναι στρωμένος με λευκά βότσαλα. Η μετακίνηση στον οικισμό γίνεται με τα πόδια. Τα μικρά ασβεστωμένα σοκάκια ανάμεσα στους ελαιώνες και τα γραφικά αμφιθεατρικά χτισμένα σπίτια θα σου δημιουργήσουν μια νοσταλγική διάθεση. Στο τέλος της παραλίας υπάρχει ένα ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία Φακίστρα και στο κεφαλοχώρι Τσαγκαράδα, αλλά ενδείκνυται μόνο για θαρραλέους.
4. Φακίστρα
Τα καλά κόποις κτώνται έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και νομίζω πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει κάτι πιο εύστοχο σε ρητό που να χαρακτηρίζει την παραλία της Φακίστρας. Ένας μικρός κόλπος περιτριγυρισμένος από απόκρημνα επιβλητικά, βράχια που σε συνδυασμό με την πυκνή βλάστηση δημιουργούν ένα τοπίο άγριας ομορφιάς. Η παραλία με άμμο και ψιλό χαλίκι. Τα νερά κρυστάλλινα. Μέσα στο νερό βαρκάκια που μοιάζουν να ίπτανται. Στο πίσω μέρος της παραλίας ένας καταρράκτης, που κατά τους θερινούς μήνες δεν έχει νερό και η θαλασσοσπηλιά στο βόρειο τμήμα της παραλίας. Η πρόσβαση δεν είναι εύκολη μιας και χρειάζεται να περπατήσεις αρκετά και να κατέβεις πολλά σκαλοπάτια, τα οποία μετά θα χρειαστεί να ανέβεις. Για να μην την πατήσεις όπως εμείς, πάρε τις απαραίτητες προμήθειες γιατί η παραλία δεν έχει καμία υποδομή.
5. Μυλοπόταμος
Ίσως η πιο γνωστή παραλία του Πηλίου. Φυσική ομορφιά, σίγουρα ασύγκριτη. Δυο παραλίες που ενώνονται μεταξύ τους από μια αψίδα, πάνω στον τεράστιο βράχο που τις χωρίζει. Η χρυσή άμμος και το λευκό βότσαλο ενώνονται με το τυρκουάζ χρώμα του νερού και το πράσινο του βουνού. Μια σπηλιά στην μια εκ των δυο παραλιών, αποτελεί ιδανικό σημείο για να προστατευτείς από τον ήλιο και τον αέρα αν αποφασίσεις να περάσεις όλη την ημέρα σου στην παραλία, αν φυσικά έχουν αφήσει καθόλου χώρο οι ελεύθεροι campers και για κάποιον άλλο. Ένα beach bar με μερικές ξαπλώστρες, στην έτερη παραλία, σου παρέχει κάθε απαραίτητη προμήθεια. Προσοχή στα μεγάλα κύματα και κάποιες φορές στις κατολισθήσεις.
Αν μετά από την παραλία και το κάψιμο κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο, έχεις ανάγκη από λίγη δροσιά, έναν καφέ σε μια πλατεία ή έστω έναν περίπατο με ένα παγωτό στο χέρι. Ορίστε και τα χωριά που σου υποσχέθηκα και που θα σου ολοκληρώσουν την αίσθηση του ταξιδιού σου στο Πήλιο.
6. Μακρινίτσα
Η Μακρινίτσα είναι το πρώτο χωρίο που συναντάς, αφήνοντας πίσω σου την πόλη του Βόλου. Πρόκειται για ένα γραφικό, παραδοσιακό οικισμό αμφιθεατρικά χτισμένο. Η θέα που προσφέρει στην πόλη του Βόλου και στον Παγασητικό είναι και ο λόγος που είναι γνωστή και σαν “μπαλκόνι του Πηλίου”. Μικρά σοκάκια, ανάμεσα σε τεράστια πετρόχτιστα σπίτια και ακόμα πιο τεράστια πλατάνια, σε οδηγούν στην κεντρική πλατεία του χωριού. Η πλατεία κάτω από την παχιά σκιά των αρχαίων πλατάνων με τους κούφιους κορμούς, με την παλιά εκκλησιά και την μαρμάρινη κρήνη με το τρεχούμενο νερό, μοιάζει βγαλμένη από παραμύθι. Όση ώρα και να χαζεύεις την θέα και την ομορφιά ο νους σου δεν το χωράει. Ξέχασα να σου πω πως εδώ γυρίστηκε η γνωστή ταινία «η Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ακόμα θυμάμαι τον Παντελάκη και κλαίω.
7. Τσαγκαράδα.
Ας αφήσουμε όμως τα δάκρυα για τον Παντελάκη και πάμε να γνωρίσουμε την Τσαγκαράδα. Ανάμεσα στα τεράστια πλατάνια, στις βελανιδιές και κάθε λογής δέντρα βρίσκεται καλά κρυμμένος ο οικισμός της Τσαγκαράδας. Καλά όχι και τόσο κρυμμένος μιας και όλες οι ταμπέλες του Πηλίου οδηγούν εκεί. Γραφικά πετρόχτιστα σπίτια, μικρές διάσπαρτες πλατείες με τεράστιους γέρικους πλάτανους, παραδοσιακά καφενεία και όμορφες εκκλησίες. Καλντερίμια που παλιότερα αποτελούσαν τον μοναδικό τρόπο μετακίνησης των ντόπιων ανάμεσα στα χωριά, φεύγουν προς κάθε κατεύθυνση. Μεταξύ των δυο κύριων οικισμών, που αποτελούν την σημερινή Τσαγκαράδα, ένας καταρράκτης, στα μάτια μου μεγάλος, στα μάτια των ντόπιων μικρός, σε σχέση με τα νερά που κατέβασε το βουνό μετά τις χειμερινές χιονοπτώσεις. Θα μπορούσα να αναφέρω και νεράιδες και Πήγασους καθώς και ένα Κένταυρο γιατί θα ορκιζόμουν πως αλήθεια τα είδα αλλά θα σου χαλούσα την έκπληξη να τα συναντήσεις και εσύ κατά την περιήγηση σου στο χωριό.
8. Μηλιές
Οι Μηλιές είναι ένα από τα ομορφότερα και παραδοσιακότερα χωριά του Πηλίου. Εδώ μπορείς να παρατηρήσεις την πηλιορείτικη αρχιτεκτονική μιας και λόγω χαμηλότερης βλάστησης τα σπίτια είναι πιο εμφανή. Το χωριό έχει μακρά ιστορία μιας και πρωτοστάτησε στην ελληνική επανάσταση. Διαθέτει μια από της παλαιότερες βιβλιοθήκες της Ελλάδας και φυσικά ίσως τον πιο γνωστό και πολυφωτογραφημένο σιδηροδρομικό σταθμό της χώρας μας. Ο σταθμός στις Μηλιές λειτούργησε το 1903 με σκοπό ο «Μουτζούρης» να ενώσει τον Βόλο με τον πολυπληθή τότε οικισμό των Μηλέων. Σχεδόν για 60 χρόνια ο Μουτζούρης διένυε την διαδρομή αυτή. Τα δρομολόγια άρχισαν να αραιώνουν και σιγά, σιγά σταματήσαν λόγω της σημαντικής μείωσης του οικισμού. Τα τελευταία χρόνια μέρος της γραμμής επαναλειτουργεί, λόγω της αυξημένης τουριστικής κίνησης. Εκτός από την βόλτα στην πλατεία με τον μεγάλο πλάτανο και τις βρύσες, θα σου πρότεινα να πιείς ελληνικό καφέ με χειροποίητο γλυκό του κουταλιού στο εξαιρετικά διακοσμημένο «Άννα να ένα μήλο».
Αν μετά από αυτό το άρθρο των μόνο 10000 λέξεων δεν σε έχω πείσει πως το Πήλιο είναι καλύτερο από την Ταϊλάνδη τότε τι να σου πω? Πήγαινε Ταϊλάνδη. Και φέρε μου και μαγνητάκι δώρο. Για όλους εσάς που σας έχω πείσει ή έστω σας έκανα να θέλετε να επισκεφτείτε το βουνό των Κενταύρων. Περιμένω τις εντυπώσεις σας.
Μεχρι την επόμενη φορά.
Take care
Billakos
Για περισσότερο φωτογραφικό υλικό ρίξε μια ματιά και #travellistbbls_pelion
