Μια βαθυγάλανη λίμνη με πολύχρωμες αντανακλάσεις στο κέντρο μιας ολόφυτης χρωματιστής κοιλάδας περικυκλωμένης από τις οροσειρές των πανύψηλων βουνών Ζήριας και Χελμού. Αυτή είναι η λίμνη Δόξα, βγαλμένη από σελίδες παραμυθιού με φτερωτές νεραΐδες και ξωτικά.
Η ομορφιά του τόπου ξετυλίγεται μπροστά σου πολύ πριν την αντικρύσεις, όταν ακόμα κατηφορίζεις τις στροφές προς την κοιλάδα του Φενεού, που από εκεί ψηλά μοιάζει με πολύχρωμο χαλί. Στο διάβα σου μικρά χωριουδάκια με παραδοσιακές πλατείες χαμένα μέσα σε καταπράσινα ελατοδάση. Ο καπνός που βγαίνει από τις καμινάδες των πετρόχτιστων σπιτιών τους, αναδύει μυρωδιά καμένου ξύλου.
Εκεί που ο δρόμος τερματίζει, η λίμνη Δόξα εμφανίζεται μπροστά σου περιτριγυρισμένη από έλατα και γιγαντία μαυρόπευκα.
Ο περίπατος στα μόλις 4,5 χιλιόμετρα της περιμέτρου της λίμνης ανάμεσα σε καρποφορεμένες βελανιδιές και αιωνόβια πλατάνια, σε ιτιές που τα κλαδιά τους γέρνουν μέχρι τα νερά της λίμνης, σε καρυδιές και δέντρα κάθε λογής, ζωγραφισμένα στα πορτοκαλοκίτρινα χρώματα του φθινοπώρου, καταλήγει στην στενή λωρίδα γης που συνδέει την στεριά με το μικρό νησάκι στο κέντρο της λίμνης και το εκκλησάκι του Αγίου Φανούριου.
Στο «Ποντικονήσι» της λίμνης Δόξα στέκουν θαρρείς απ’ αρχής του χρόνου διπλά σε σάπιους κορμούς δέντρων τα ερείπια της παλιάς μονής του Αγίου Γεωργίου.
Αυτοσχέδιοι πάγκοι μικροπωλητών, μικρές χρωματιστές βάρκες στις όχθες της λίμνης, μερικά άλογα έτοιμα να σε φιλοξενήσουν στις πλάτες τους σε μια αλλιώτικη βόλτα. Δυο παιδιά που παίζουν σε μια αυτοσχέδια κούνια φτιαγμένη από ένα παλιό ελαστικό και δύο νεαροί που δοκιμάζουν ακροβατικά με τα ποδήλατα τους σε μερικούς κομμένους κορμούς δέντρων που βρίσκονται ριγμένοι εκεί κοντά, είναι τα στοιχεία που συμπληρώνουν το τοπίο.
Οι επισκέπτες στην πλειοψηφία τους δείχνουν να κινούνται αθόρυβα σαν να σέβονται τις πολλές και διαφορετικές μελωδίες των πουλιών. Ένα ελαφρύ ψυχρό αεράκι αναστατώνει τα πτήνα που κρύβονται στις καλαμιές και κάνει τα φύλλα να θροΐσουν και φέρνει μαζί του τον ήχο της καμπάνας από το μοναστήρι του στέκει σε ένα λόφο λίγο ψηλότερα από την λίμνη.
Ιστορικά η λίμνη Δόξα είναι τεχνητή που παραδόθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 90 και στηρίχτηκε στο χείμαρρο Δόξα που έρεε στην περιοχή.
Μετέωρα Κορινθίας και Παναγιά του Βράχου.
Παρασυρμένος από την γλαφυρή περιγραφή ενός ντόπιου γεωργού που πετυχαίνεις στο δρόμο, ακολουθείς τον χωματόδρομο μετά τα ερημοχώρια Άνω και Κάτω Ταρσού και φτάνεις στα «Μετέωρα της Κορίνθου».
Σφηνωμένο σε μια μικρή σχισμή στο βράχο, το μικρό παραδοσιακό εκκλησάκι της Παναγίας του Βράχου. Συμφωνά με τον μύθο κατά την διάρκεια των σφαγών από τους Οθωμανούς το 1458 οι γυναίκες έπεφταν από τους βράχους να σωθούν. Μια γυναίκα με το μωρό της αγκαλιά που επιβίωσε της πτώσης, για να ευχαριστήσει την παναγία που την έσωσε, τοποθέτησε μερικές εικόνες στην σχισμή του βράχου εγκαινιάζοντας έτσι τον ναό.
Η είσοδος του μικρού μεταβυζαντινού ναού βρίσκεται κρυμμένη σαν εφτασφράγιστο μυστικό πίσω από τον καταρράκτη που δημιουργούν τα νερά καθώς τρέχουν με ορμή από το υψηλότερο σημείο των 100 μέτρων ύψους βράχων.
Η μικρή σπηλιά μέσα στην οποία φιλοξενείται από την δημιουργία της η εκκλησία, αποτελείται από δύο ορόφους. Στο πρώτο το κύριο μέρος του, παλιές εικόνες τοποθετημένες σε διάφορα εμφανή σημεία και μια μικρή ξύλινη σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο στον οποίο βρίσκεται το πρώτο καμπαναριό του ναού και ο μεγάλος λευκός σταυρός. Η θέα από το σημείο σου κόβει την ανάσα μιας και μπροστά σου απλώνεται ολόκληρη η οροσειρά της Ζήριας.
Περιπλανιέσαι λίγο στην περιοχή και θαυμάζεις τα μικρά αλλά και μεγαλύτερα σπήλαια που έχουν σχηματιστεί στους βράχους καθώς και τα τρεχούμενα νερά που κυλούν με ορμή σε διάφορα σημεία του πέτρινου αυτού όγκου. Στην κορυφή των βράχων υπήρχε από τον 8ο αιώνα κάστρο το οποίο έλεγχε την κοιλάδα του Φενεού και που δυστυχώς σήμερα δεν σώζεται κανένα μέρος του.
Αργά το απόγευμα και μετά την απαραίτητη στάση για φαγητό στο παραδοσιακό χωριό Γκούρα, έχοντας πάρει τον δρόμο της επιστροφής και φέρνοντας στο μυαλό σου τις εικόνες από την εκδρομή σου, μια απορία σχηματίζεται στην σκέψη σου, άραγε πόσο χρώμα αλλά και πόσες αντιθέσεις μπορούν να χωρέσουν σε μια τόσο δα μικρή κουκίδα στο χάρτη.
Μεχρι την επόμενη φορά.
Take care.
Billakos
Για περισσότερο φωτογραφικό υλικό ρίξε μια ματιά και εδώ
