Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο οι λιγοστές ακτίνες ήλιου που καταφέρνουν και περνούν τα βαριά σκουρόχρωμα σύννεφα σε βάζει αμέσως στο κλίμα του μελαγχολικού ρομαντισμού της Βουδαπέστης.Φθάνοντας στο σταθμό του παλαιοτέρου ηλεκτρικού σιδηροδρόμου της Ευρώπης, η διακόσμηση η οποία έχει μείνει ανέπαφη από την κατασκευή του το 1986 και ο τρόπος συμπεριφοράς κυρίως των μεγαλύτερων ηλικιακά ανθρώπων, σου υπενθυμίζει το κουμμουνιστικό παρελθόν της χώρα

Ανεβαίνοντας τις κυλιόμενες σκάλες στον κεντρικό σταθμό η εικόνα άξαφνα αλλαθώς γύρω σου απλώνεται μια μοντέρνα ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Μπροστά σου στέκει επιβλητικός ο ναός του Αγίου Στεφάνου που ολοκληρώθηκε το 1905 μετά από 54 χρόνια κατασκευής και έκτοτε αποτελεί κομβικό σημείο της πόλης. Ακολουθείς τον πλακόστρωτο δρόμο που σε οδηγεί στην πλατεία μπροστά από την εκκλησία όπου στα μέσα του 18ου αιώνα υπήρξε θέατρο που φιλοξενούσε κυνομαχίες.

Ανεβαίνεις τα 364 σκαλοπάτια μέχρι τον τρούλο (96 μέτρα ύψος) για να θαυμάσεις την καλύτερη πανοραμική θέα της πόλης. Από εκεί ψηλά θαυμάσεις το κάστρο της Βούδας, στην απέναντι πλευρά του Δούναβη και το γοτθικού ρυθμού ουγγρικού κοινοβούλιο με τους 27 διακοσμημένους με πολύτιμους λίθους πυργίσκους και τον τεράστιο τρούλο του (96 μέτρα ύψος επίσης) όπου μέσα φυλάσσετε το στέμμα σύμβολο της ουγγρικής δημοκρατίας.

Ακολουθείς τον κόσμο που συνωστίζεται μπροστά τους πάγκους τις υπαίθριας αγοράς τροφίμων και καταλήγεις με ένα kurtosakalac (κέικ καμινάδα) και ένα καφέ στο χέρι στην πλατεία Ελευθερίας. Στο τέρμα της πλατείας το άγαλμα του Imre Nagy πρώην πρωθυπουργού της Ουγγαρίας που καταδικάστηκε σαν προδότης και 50 περίπου χρόνια μετά τον θάνατο του κηδεύτηκε ξανά με πρωθυπουργικές τιμές σου δείχνει το αρχιτεκτονικό αριστούργημα ενός άλλου Imre του Imre Steidl. Το κοινοβούλιο από κοντά φαίνεται ακόμα πιο μεγαλοπρεπές, διαθέτει 691 δωμάτια και 13 ανελκυστήρες και παραδόθηκε ολοκληρωμένο το 1902. Παρατηρείς τους ανθρώπους που κάνουν βόλτες στην πλατεία του και την αλλαγή της προεδρικής φρουράς. Φεύγοντας ξέρεις πως μόλις νυχτώσει θα ξαναέρθεις.

Το απόγευμα σε βρίσκει στην πλευρά της Πέστης να περπατάς παράλληλα με τον Δούναβη και να θαυμάζεις την αρχοντιά των κτιρίων της Βούδας. Λίγο μετά το κοινοβούλιο συναντάς ένα μνημείο να σου θυμίζει την πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας. 40 μπρούντζινα ζευγάρια παπούτσια στις πλάκες του πεζοδρομίου, που αντιπροσωπεύουν τα τελευταία βήματα των Εβραίων που οδηγούνταν στην εκτέλεση. Η εικόνα αυτή συνδυαστικά με τον χαμηλό σκοτεινό ουρανό σου προκαλούν μια απερίγραπτη θλίψη για το όχι και τόσο μακρινό, σκοτεινό παρελθόν της ανθρωπότητας και συνάμα ένα φόβο για το μέλλον.

Περπατώντας νοτιά στις όχθες του Δούναβη συναντάς τρεις από τις συνολικά οχτώ γέφυρες που ενώνουν τις δυο αυτές πόλεις που στην πορεία της ιστορίας έγιναν μια. Πρώτα την αλυσιδωτή γέφυρα η πρώτη που συνέδεσε την Βούδα με την Πέστη το 1849 σχεδιασμένη όπως η γέφυρα του Λονδίνου, δημιουργήθηκε στο Λονδίνο και μεταφέρθηκε στην Βουδαπέστη τμηματικά, την γέφυρα της Ελισσάβετ αφιερωμένη στη βασίλισσα Σισσυ της Αυστροουγγαρίας και την γέφυρα της Ελευθέριας που παραδόθηκε σε λειτουργία το 1896.

Έχει αρχίσει να βραδιάζει και για να προστατευτείς από την υγρασία του ποταμού ανηφορίζεις στην Vaci Utca τον τουριστικό δρόμο της Βουδαπέστης. Οι μυρωδιές από τα εστιατόρια που έχουν αρχίσει δειλά δειλά να ανοίγουν σου θυμίζουν πως έχεις πεινάσει. Μπαίνεις σε ένα από τα υπόγεια εστιατόρια που συναντάς για να δοκιμάσεις το διάσημο σε όλο τον κόσμο gulash (μια ιδιαίτερη σούπα με μοσχάρι και λαχανικά κοκκινιστό με πολλά καρυκεύματα) ή κοτόπουλο με πάπρικα και να πιείς να Gluwein(ζεστό κόκκινο κρασί με μπαχαρικά).

Το πρωί σε βρίσκει να πίνεις καφέ σε ένα από τα παραδοσιακά καφέ δίπλα στην όπερα η οποία παραδόθηκε το 1804 και είναι χτισμένη σε μπαρόκ ρυθμό. Με τα πόδια φτάνεις μέχρι την αρχή της Andrassy utca τον δρόμο με τα εμπορικά καταστήματα και παίρνεις το τραμ που θα σε οδηγήσει στην άλλη πλευρά του Δούναβη στην Βούδα.Φτάνοντας στην Βούδα μπορείς πλέον να καταλάβεις την διάφορά των ανάμεσα στην ανατολή και την δύση.

Η μεσαιωνική πόλη της Βούδας είναι τυλιγμένη με ένα διάφανο πριγκηπικό νήμα, τα είναι τυλιγμένη με ένα διάφανο πριγκηπικό νήμα, τα λιθόστρωτα σοκάκια και τα μεγάλα πέτρινα σπίτια που στην πλειονότητα τους είναι διατηρημένα από τον 14ο αιώνα σε κάνουν να πιστεύεις πως έχεις κάνει ταξίδι στο χρόνο. Περιπλανιέσαι και καταλήγεις στην κεντρική πλατεία με τον Ναό του Ματθαίου  χτισμένη το 1400 σε γοτθικό ρυθμό. Στον περίβολο της εκκλησίας υψώνονται οι 7 πυργίσκοι του Προμαχώνα των Ψαράδων, ένας για κάθε φυλή των Μαγυάρων, χτισμένοι το 1905 για διακοσμητικούς σκοπούς, ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια τους και απολαμβάνεις την επιβλητική θέα της Πέστης πίνοντας ζεστή σοκολάτα που βρίσκεις σε ένα από τα μικρά μαγαζάκια που λειτουργούν στους πυργίσκους. 

Συνεχίζεις προς το κάστρο της Βούδας το οποίο χτίστηκε το 1265, υπήρξε βασιλική κατοικία μέχρι την πρόσφατη ιστορία της Ουγγαρίας και σήμερα λειτουργεί σαν πινακοθήκη. Μπαίνεις στο μικρό τελεφερίκ που σε μεταφέρει πάλι στις όχθες του Δούναβη. Είναι μεσημέρι και έχεις πεινάσει φτάνεις στο κτίριο της κεντρικής αγοράς και δοκιμάζεις παραδοσιακές γεύσεις σε κάποιο από τα self service μαγαζιά που λειτουργούν στον επάνω όροφο και αγοράζεις μερικά από τα πιο πρωτότυπα και οικονομικά σουβενίρ. Με βαριά καρδιά αλλά και πόδια γυρίζεις να ξεκουραστείς στο ξενοδοχείο. Το βράδυ η ζεστή παραδοσιακή μπύρα της Ουγγαρίας σε περιμένει να την απολαύσεις σε κάποιο από τα διάσημά πλέον σε όλη την Ευρώπη ruin bars (bars τα οποία λειτουργούν σε παλιά εγκαταλελειμμένα κτίρια τα οποία έχουν υποστεί ελάχιστες αλλαγές), ακούγοντας ενναλακτική ροκ μουσική από εγχωρία bands. Βγαίνοντας από την εβραϊκή συνοικία η πόλη είναι απόλυτα ήσυχη, ακούς μόνο τον τσουχτερό αέρα να βουίζει μέσα στα αυτιά σου. Ανυπομονείς να βρεθείς στο ζεστό δωμάτιο του ξενοδοχείου σου, το πρωί τα ιαματικά λουτρά σε περιμένουν.

Με το μετρό φτάνεις στην πλατεία των ηρώων, μια από τις κεντρικές και ιστορικές πλατείες της Βουδαπέστης. Στο κέντρο της πλατείας το πανύψηλο μνημείο της χιλιετίας που χτίστηκε για τον εορτασμό των χίλιων χρόνων από την κατάκτηση των Μαγυάρων σε καθηλώνει. Το μνημείο περιέχει αγάλματα όλων των διάσημων ανδρών της Ουγγρικής ιστορίας. Γύρω από την πλατεία βρίσκεις τα μουσεία σύγχρονων και εφαρμοσμένων τεχνών το ένα απέναντι στο άλλο. Τα μουσεία είναι χτισμένα σε νεοκλασικό ρυθμό και φιλοξενούν κάποιες από τις πιο σπάνιες εκθέσεις στην Ευρώπη.

Αφήνοντας πίσω σου την πολύβουη πλατεία των ηρώων χάνεσαι στα χιονισμένα μονοπάτια που οδηγούν σε ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα της πόλης το Varosliget (πάρκο της πόλης). Βλέποντας τις χιονισμένες κορυφές των δέντρων, τα ζεστά νερά της λίμνης να αχνίζουν στον κρύο αέρα και το επιβλητικό κάστρο Vajdahunyad νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ένα παγωμένο παραμύθι που περιμένει την άνοιξη για να ανθίσει. Η λίμνη μπροστά από το κάστρο είναι το μεγαλύτερο υπαίθριο παγοδρόμιο της Βουδαπέστης και τους θερινούς μήνες μετατρέπεται σε μια παραμυθένια λίμνη με βαρκούλες και κύκνους. Το κάστρο είναι χτισμένο το 1904 και σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο γεωργίας. Λίγο παραπέρα το νεομπαρόκ παλάτι των ιαματικών λουτρών Szechenyi σε περιμένει να κολυμπήσεις σε μια από τις 18 πισίνες και να κάνεις μασάζ μέσα στα ζεστά νερά που αναβλύζουν οι θερμοπηγές. Έχοντας αποβάλει όλη την κούραση από πάνω σου απολαμβάνεις μια ζεστή σοκολάτα τρώγοντας ένα somloi (παραδοσιακό γλυκό με παντεσπάνι και στρώσεις από βανίλια, σοκολάτα και καρύδι) στο ιστορικό City Park Café αγναντεύοντας ανθρώπους κάθε ηλικίας να πατινάρουν και να παίζουν με το χιόνι αψηφώντας το κρύο.

Έχει αρχίσει να σκοτεινιάζει, χρειάζεσαι μια τελευταία εικόνα της πόλης την νύχτα. Με το μετρό φτάνεις στο ναό του αγίου Στεφάνου και από εκεί περπατώντας στις όχθες του Δούναβη, η υγρασία σου τρυπάει τα κόκκαλα αλλά η εικόνα της φωταγωγημένης Βουδαπέστης δεν σε αφήνει να το σκεφτείς. Η γέφυρα της Ελισάβετ μπροστά σου, το κάστρο της Βούδας και ο προμαχώνας των ψαράδων στην απέναντι όχθη και το επιβλητικά φωτισμένο κτίριο του ουγγρικού κοινοβουλίου είναι το καλύτερο κλείσιμο γι’ αυτό το όμορφο και γεμάτο εικόνες ταξίδι σε μια πόλη σχετικά νέα που προσπαθεί να βρει την ταυτότητα της ανάμεσα στην βασιλική της καταγωγή και το γαλούχημα της από ένα σκληρό κουμμουνιστικό καθεστώς.
Μέχρι την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε κάπου στο διαδίκτυο , να τρώτε, να αγαπάτε, να προσέχετε και να ταξιδεύετε.

Billakos

Για περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες ριξτέ και μια ματιά στο #TravellistBBLS_Budapest