Είναι κάποιοι προορισμοί εύκολοι, που δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερη οργάνωση και ούτε και αρκετό χρόνο. Που μπορείς να φύγεις χωρίς να έχεις κλείσει εισιτήριο ή ξενοδοχείο περίπου μια ώρα αφού έχεις γυρίσει από διακοπές μόνο και μόνο επειδή στο ζήτησε η αγαπημένη σου ξαδέρφη ή η γκρινιάρα κολλητή που πάντα λέει πως δεν έχετε πάει ποτέ διακοπές μαζί(ψέμα). Τέτοιος προορισμός είναι το Αγκίστρι. Μικρό καταπράσινο με γαλαζοπράσινα νερά και αμμώδης ακτές. Σίγουρα η καλύτερη επιλογή για ολιγοήμερες αποδράσεις από την πολύβουη Αθήνα και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα υπόλοιπα νησιά του Αργοσαρωνικού. Άσε λοιπόν το αυτοκίνητο σου στο πλησιέστερο πάρκινγκ πάρε το μέτρο για Πειραιά που λέει και ο Βαγγέλης Γερμανός και πάμε να σου απαριθμήσω τις 10 εμπειρίες που πρέπει να ζήσεις στο Αγκίστρι.
1. Ξεκινώντας από τα βασικά, θα φτάσεις στο Αγκίστρι από τον Πειραιά είτε με συμβατικό πλοίο σε 1 ώρα και 30 λεπτά, είτε με Flying Dolphin σε 1 ώρα. Με τι τρόπο θα πας δεν το αφήνω πάνω σου. Θα πας με Flying Dolphin και όταν μιλάμε για Flying Dolphin δεν μιλάμε για μεταφορικό μέσο, αλλά για εμπειρία. Μια εμπειρία όμοια με ταξίδι στο χρόνο, όπου εσύ έχεις μεταμορφωθεί σε σταρ ελληνικής ταινίας του 70 που φτάνεις στο λιμάνι όπου σε περιμένει η Έλενα Ναθαναήλ και καθώς σφιχταγκαλιάζεστε το μικρό σκάφος αποχωρεί βγάζοντας έναν ήχο σαν κόρνα από cinquecento και χάνεται στα κύματα καθώς δυνατός άνεμος ανακατώνει τα μαλλιά της Έλενας. Ξεκάθαρα Flying dolphin λοιπόν η επιλογή μου και ελπίζω αυτό το κείμενο να το διαβάσει η φιλόλογος της Δευτέρας λυκείου που μου έλεγε πως στερούμαι φαντασίας.
2. Η βόλτα στο γραφικό φυσικό λιμάνι και στα στενά του Μεγαλοχωρίου θα σε βάλει για λίγο σε κυκλαδίτικη διάθεση και τα λιγοστά πλακόστρωτα σοκάκια με τις μπλε πόρτες και τις μπουκαμβίλιες θα σε παρασύρουν να τα ανακαλύψεις. Το Μεγαλοχωρι ή Μύλος είναι η πρωτεύουσα του νησιού και ο μεγαλύτερος οικισμός του. Η ονομασία Μύλος προήλθε από τον ανεμόμυλο που βρίσκεται στην άκρη του χωριού.
3. Ο νυχτερινός περίπατος στην παραλία της κοσμοπολίτικης Σκάλας. Ο δεύτερος μεγαλύτερος οικισμός του μικρού νησιού σφύζει από ζωή ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο μικρός παραλιακός δρόμος που περνά ανάμεσα σε πληθώρα καταλυμάτων, καταστημάτων και εστιατορίων θα γίνει το σημείο αναφοράς σου κατά την διαμονή σου στο νησί.
4. Βουτιά στα τυρκουάζ νερά της Απονήσου. Η Απόνησος είναι ένα μικρό ιδιωτικό νησάκι στην δυτική πλευρά του νησιού. Στη μικρή λωρίδα γης που ενώνει το Αγκίστρι με την Απόνησο η φύση έχει βάλει όλη της μαγεία και έχει χρωματίσει με τα καλύτερα της χρώματα τα νερά της θάλασσας. Παραλία δεν υπάρχει αλλά η πρόσβαση από τα βράχια στην φυσική πισίνα που δημιουργεί ο κλειστός κόλπος είναι αρκετά εύκολη. Στο σημείο λειτουργεί καντίνα και εστιατόρια με ψαρικά. Για όσους γουστάρουν την ιδιωτικοποίηση των νησιών και επιθυμούν να πληρώσουν, με περίπου 15 ευρώ μπορείς να έχεις πρόσβαση στην Απόνησο και να απολαύσεις τις βουτιές σου από τα ίδια βράχια έχοντας πληρώσει και 15 ευρώ. Αν όντως ενδιαφέρεσαι για κάτι τέτοιο, θα μπορέσεις να βρεις εύκολα το ταμείο ακολουθώντας τις φωνές του κυρίου που βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα και πουλάει το νησί λες και είναι θεματικό πάρκο τύπου Jurassic Park. Έξτρα plus για όσους δεν επιλέξουν να πληρώσουν το θεματικό πάρκο είναι η παχιά σκιά και τα μικρά ανοίγματα για να απλώσεις την ψάθα σου, που δημιουργούν τα πελώρια πεύκα στην δωρεάν πλευρά της παραλίας. Και για όσους δεν το κατάλαβαν, ναι εκνευρίζομαι με την ιδιωτικοποίηση και την εκμετάλλευση των νησιών και των παράλιων.
5. Κολύμπι στην Δραγουνέρα ή Δραγονέρα. Ακολουθώντας τον μικρό δρόμο ανάμεσα στα καταπράσινα πεύκα καταλήγεις στην υπέροχη παραλία της Δραγωνέρας. Τα νερά της θάλασσας αντανακλούν το πράσινο των δέντρων που σχεδόν κρέμονται από τα αιχμηρά βράχια στην δεξιά πλευρά του κόλπου και χρωματίζονται στις αποχρώσεις τους. Στα αριστερά μια μικρή αμμουδερή παραλία και μια ακόμα πιο μικρή καντίνα είναι όλα όσα χρειάζεσαι στην παραλία του ηλιοβασιλέματος.. κάπως έτσι φαίνεται θα σκέφτονται και οι εκατοντάδες ελεύθεροι campers που στήνουν τις σκηνές τους κάτω από τα πεύκα δημιουργώντας μια μικρή πολιτεία από σκηνές και τέντες.
6. Το ίδιο όμορφη αλλά με λιγότερο κόσμο κρυμμένο στα πεύκα και η άλλη γνωστή παραλία του Αγκιστριού η Χαλικιάδα. Τα δέντρα και εδώ δείχνουν να κρέμονται από τα βράχια και τα χρώματα τους μπλέκονται με το χρώμα του ουρανού σχηματίζοντας το πιο καθαρό γαλαζοπράσινο που μπορείς να φανταστείς. Λίγο πιο βραχώδης η Χαλικιαδα είναι η δεύτερη πιο κοντινή παραλία στην Σκάλα.
7. Η πρώτη πιο κοντινή παραλία στην Σκάλα είναι η παραλία της Σκάλας. Δίπλα στο μικρό λιμάνι που αράζουν τα ferry boats η αμμουδερή χρυσαφένια παραλία είναι η ιδανική επιλογή για ξεκούραστες βουτιές, μιας και όλα βρίσκονται μια ανάσα απόσταση από την ξαπλώστρα σου. Με σημεία οργανωμένα αλλά και ανοργάνωτα η παραλία της Σκάλας προσφέρει την καλύτερη θέα στον οικισμό της Σκάλας αλλά και στην γειτονική Αίγινα.
8. Μην πάρεις αυτοκίνητο στο Αγκίστρι είπαν. Το Αγκίστρι είναι μικρό, το γυρίζεις με τα πόδια είπαν, άσε που έχει συνέχεια λεωφορεία συνέχισαν.. #not. Και εγώ τους άκουσα, και κάπως έτσι καταλήξαμε στην παραλία της Δραγουνέρας να κοιταζόμαστε μεταξύ μας με βλέμματα γεμάτα αγωνία και απόγνωση καθώς το λεωφορείο που εκτελούσε το τελευταίο δρομολόγιο της ημέρας περνούσε μπροστά μας κάνοντας μας απλά νόημα πως δεν χωράμε. Και εμείς στέκαμε να κοιτάμε το όχημα που φαινόταν τόσο γεμάτο που θύμιζε λεωφορείο στην Ινδία όπου άνθρωποι στριμώχνονται ή κρέμονται εκτός ή ακόμη και ανεβαίνουν στην οροφή του προσπαθώντας να φτάσουν στον προορισμό τους. Αφήνοντας πίσω την χαρακτηριστική μου υπερβολή μπορώ να πω πως μπορεί οι αποστάσεις να μην ήταν πρόβλημα για εμάς μιας και κάναμε 40 λεπτά περπάτημα από την παραλία στην Σκάλα, δεν μπορώ όμως να μην σκεφτώ τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν κάποιος από εμάς είχε κινητικό πρόβλημα, αν είχε χτυπήσει ή έστω αν δεν γούσταρε να περπατήσει 40 λεπτά στις διακοπές του. Συμπερασματικά τα μέσα μεταφοράς του νησιού είναι προβληματικά και δεν επαρκούν να εξυπηρετήσουν την πληθώρα του κόσμου που του επισκέπτεται και απαιτείται άμεση λύση.
9. Θα μείνω όμως στα καλά των 40 λεπτών περπάτημα και αυτό δεν είναι άλλο πως με τόσες θερμίδες που κάψαμε μπορούσαμε επιτέλους να φάμε ότι γουστάρει η ψυχούλα μας και σας στερημένα πέσαμε πάντως στις σκεπαστές και στα πίτα clubs στο «Γυροκομείο». Και έπαιρναν και έδιναν τα πιτόγυρα και μετά από πολύ καιρό φάγαμε χωρίς ενοχές.
10. Για κλείσιμο των εμπειριών που συνέλεξα από το Αγκίστρι άφησα την απόλυτη γαστρονομική γουρούνια που δεν είχα συναντήσει πουθενά άλλου και αυτό δεν είναι άλλο από το Choco Doner. Χοντρές νιφάδες σοκολάτας τοποθετούνται μέσα σε ζέστη κρέπα και μαλακώνουν μαζί με τα υπόλοιπα υλικά της επιλογής σου όπως σιρόπι σοκολάτα, παγωτό και malteses. Εννοείτε πως μετά από 40 λεπτά περπάτημα και όλη μέρα στην πείνα μπορείς να το φας με μηδενικές ενοχές.
Σίγουρα κάποιες από τις εμπειρίες που έζησα και στην συνέχεια σου πρότεινα να ζήσεις στο Αγκίστρι δεν είναι ιδανικές αλλά ούτως η άλλως, όλες οι εκδρομές μας και τα ταξίδια μας δεν είναι στρωμένα με ροδοπέταλα. Άλλωστε τα στραβά που ενίoτε συμβαίνουν δίνουν και αυτά χαρακτήρα στα ταξίδια μας.
Μέχρι την επόμενη φόρα..
Take care.
Billakos.
Τώρα που πλέον δεν αναρωτιέσαι.. Που να πάω; Τι να κάνω; Τι να δω; Και τι να φάω στο Aγκίστρι ρίξε μια ματιά και στο αντίστοιχο φωτογραφικό υλικό εδώ.
